Belki de anlamaya çalışmam... Gereksiz...
İnsanlara fazla anlam yüklemeye çalışıyoruz...
Çaba sarf ediyoruz...
Zaman kaybı...
"Gereksiz İnsan" diye çığlığı basasım var bazen...
Bir insan Hayatı Ortalama kaç yıldır ?!?!?! 65 ? 70 ? 75 ?
Bunca yılımı insanları anlamaya çalışarak geçirmek istemiyorum ben...
Yıpranmak...
...Üzülmek...
...Üzmek...
Evet ! Üzdüğümde kesin olmuştur...
Bunun için Özür dilerim...
Anılarıma, geriye gidiyorum ve bir bakıyorum İsmini andığımda yüreğimi sızlatanlar var, nedensiz kırgınlıklar... O kadar anlam yüklediğim, ama beni serçe tırnağım ile gösterilcek kadar bile takmamış olanlar...
Haykırasım var "ama ben seni ne çok sevmiştim"...
Yok ! Aşk Meşk değil...
Anne-Baba yarısı , Kardeş ve Abi yerine koyduğum...
"Ama ben seni ne sevmiştim"diye içimden geçirip Ateş gibi yanıp kavrulan yüreğime gözyaşım akar buhar olur gider.
"Ölüm" kavramı korkutucu gelmiyor...
İnsanlar o kadar "Kıskanç, fesat ve paracı" olmuşlar ki...
Bir gülücüğün veya sarılmanın anlamını, değerini unutmuşlar... Hayatımıza neler kattığını...
Dünya en değerli şeyleri kaybettiğin yer gibi oluvermiş... Ve sende yavaş yavaş kaybolmaya mahkum olmuşsun...
"Ben Seni oysaki ne çok sevmiştim"
sevgimi hak etmeyenlere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder