Algılayamadığım onca şeyden bir tanesi...

Hayat beni hiç yormadı....

Çalışmak, ev işi "çamaşır yıka ,çamaşır as, ütü yap, yemek yap, cam sil, yer sil, her yeri sil"

beni hiç bir şey "İNSANLAR" kadar yormadı...

Vicdandan yoksul, yüzünde her güne , her an için farklı maskeler, ego tatmin etme arzusu...

"Kıskançlık, Fesatlıkla kaplanmış Ruhlar"

Anlaması zor...   soyutlanmak istiyorum....
 benliğimden, kimliğimden, uzaklaşmamak uğruna insanlardan uzaklaşıyor...

Belki bazen karmaşanın arasında kayboluyor ama akşamları aynada kendi yüzüme rahatlıkla baka biliyorum...

Bazen yorulduğumu hissediyorum, yoruluyorum...

Kötülüğü gün ve gün ruhuma o kadar yakın hissetmekten, görmekten ve duymaktan yoruluyorum...

Berrak kalmak istiyorum bu hayata dahil olmamak...

Paçalarıma bile bulaşmasın bu pislik, dün söylediğim bugün ve yarın da utandırmasın beni...

Ben, ben kalabilmek istiyorum...

Olduğum, göründüğüm ve telaffuz ettiğim gibi ben şeffaf kolay anlaşılır Berrak kalmak istiyorum...

Masal Bitti...